Er is na vanavond 1 blije Welshman. En dat is Dean Saunders. Want hij kan eindelijk zijn auto gaan ophalen bij short-term parking. En dan op naar Llanfairpwllgwyngyllgogerychwyrndrobwllllantysiliogogogoch rijdend door The Green Green Grass of Home meezingend met Tom Jones. Maar dan wel de oude klassiekers, zoals Delilah het favoriete lied van de rugby supporters van Wales. Een lied over een man die zijn grote liefde neer steekt. Een paralel met de wedstrijd tussen de helden van Madrid? Ach, CR7 was misschien iets scherper dan normaal en dat leidde uiteindelijk tot wat frustratie bij Bareth Geel. Maar na afloop gaven ze elkaar gewoon de hand en werd er geen bloed meer verspilt. Dat kwam misschien ook door het ontbreken van Pepe. Daar was meer treurnis over bij de Fantasy coaches. Treurnis die het grootst is bij de jongste deelnemers van Fantasy EK. Zij zagen hun gehele rechtervleugel vertrekken. Gelukkig hebben ze de foto nog van de tussenstand van Ronde 6 en kunnen ze daar papa nog jaren mee plagen. Maar echte troost is dat niet. Dat had een troostfinale kunnen geven. Hoewel zo'n wedstrijd op deze site ook weleens is vergeleken met een nieuwe CD van Jan Smit (je hebt er niet om gevraagd en toch komt ie). We gaan dit toernooi weer eens zonder doen. Speciaal voor Gert!

Dat is goed nieuws voor Gert 

Ingelogde deelnemers kunnen reageren